ACHILLES CRUISE KAMP 2014

* Etten-Leur, 19 oktober 2014 –  Vrijdag 17 oktober was het dan eindelijk zover; het Achilleskamp 2014. De weersvoorspellingen zijn goed, en aan het thema van dit jaar zal het ook niet liggen: Relaxen op een cruiseschip. En als je dan de brochure ontvangt over dit kamp, dan waan je je gelijk in de HEMEL, niets dan luxe! Vrijdagavond werd iedereen welkom geheten door onze kapiteins van het schip en zijn bemanning. Het inchecken verliep soepel, en de welkomstcocktail smaakte fantastisch. Om bij het schip te komen vertrokken we in kleine groepjes onder begeleiding van een reisleider en bewapend met een routebeschrijving naar het schip zelf.

Tijdens de wandeling komen we er echter al snel achter dat niets is wat het lijkt. Er blijkt slecht weer op komst te zijn … Cruiseschip de ‘Vergane Glorie’ blijkt niet opgewassen te zijn tegen dit extreem slechte weer en zinkt. Gelukkig lukt het de groepen om aan land te geraken, waar ze opgevangen worden door crewleden van het schip die al eerder aangespoeld waren. Tot nu toe niets aan de hand, we blijken weer gewoon op AARDE te zijn beland. Wel worden we gewaarschuwd voor de kannibalenkoning die hier met zijn WakaWakastam woont. Nadat de route vervolgd werd en we de kannibalenkoning en de andere WakaWaka inboorlingen overleefd hadden, kwamen we aan op de accommodatie waar we het mee moesten doen, het leek wel de HEL. Om dit te overleven moet je een echte Robinson zijn, net als op tv.

Om dit weekend te overleven gingen we ’s nachts terug het bos in voor de Foerageeropdracht. We moesten zoveel mogelijk bruikbare spullen verzamelen die nog aangespoeld waren van het cruise schip. Maar we moesten wel oppassen voor de WakaWaka inboorlingen; werden we aangehouden door een van deze stamleden, dan moesten alle verzamelde attributen ingeleverd worden en kon je weer opnieuw op zoek.

Na een korte nacht in de enige hut op dit eiland was het tijd voor de ochtendgymnastiek. Iedereen kwam toch nog fris, fruitig en enthousiast ?! zijn bed uit om hier aan deel te nemen. Na het ontbijt hadden de kinderen wat tijd om het eiland zelfstandig te verkennen. Nadat iedereen het eiland individueel had verkend, zijn we als groep het bos in gegaan, naar het strand waar we een typische Achilles zeskamp met 8 spellen hadden. Hier hadden we onder andere een eetproef, moesten we vissen, een rivier met krokodillen over steken en tellen of er wel echt 60 tellen in een minuut zitten. Na deze uitputtingsslag en een maaltijd op het strand gingen we weer terug naar onze eigen hut waar iedereen lekker kon genieten van zijn vrije tijd.

Na het avondeten met alle bruikbare restjes die nog aangespoeld waren, trok iedereen zijn gala outfit aan voor de bonte avond. Hierbij ook weer diverse opdrachten om te kijken of iedereen wel een echte Robinson is. Het wegen van rijst en water is best lastig zonder weegschaal en elkaar er uit laten zien als een van de WakaWaka inboorlingen is ook nog niet zo gemakkelijk. Tijdens deze bonte avond vielen de eerste ogen al dicht en na afloop was het dan ook tijd om onze hangmat op te zoeken, klamboe naar beneden te doen, en onze ogen te sluiten.

Zondagochtend hebben we heerlijk uitgeslapen en blijkt het al snel stralend weer te zijn. Eerst nog even onze spieren los maken door middel van wat ochtendgymnastiek en dan is het weer tijd voor een ontbijt. Na het ontbijt wordt het weer langzaam tijd om onze kleren bij elkaar te zoeken en in de tassen te proppen.  Nadat we onze tassen hadden ingepakt was het tijd voor de laatste proef van dit weekend, het ‘als Robinson kan fikken, blinken de koffers als afgelikte blikken, dus laat je niet likke door spinne anders kunde nie winnen’-spel. Bij deze eindproef moeten de kinderen laten zien dat ze echte Robinsons zijn door onder andere een proef waarbij ze vuur moeten maken.

Pas nadat we nog een laatste keer hadden gegeten komt het nieuws binnen dat de locatie waar we gestrand zijn bekend is geworden bij de autoriteiten. Alle ouders zijn zodra dit nieuws bekend was zo snel als ze konden naar dit eiland gekomen om hun kroost weer in de armen te sluiten.

We kunnen niets anders concluderen dan dat dit weer een fantastisch weekend was, met super weer. We kijken nu al weer uit naar het avontuur van volgend jaar!

Groeten van de leiding

(verslag Dennie van der Sanden)