430 deelnemers aan JB-Walk of life
* Etten-Leur, 3 februari 2020 – De organisatie was zeer tevreden met de 430 deelnemers aan de natte JB-Walk of life van zondag 02-02-2020. Een van de wandelaars heeft een uitgebreid verslag gemaakt op haar blog. Lees hier het verhaal met foto’s van Monique van der Slot.
Daarnaast heeft Achilleslid en trailrunner Corné van Beek een impressie opgeschreven van zijn 30 kilometer trail.
Het is zondag 2 februari 2020. Op deze regenachtige zondagochtend staat de JB Walk of Life in Etten-Leur op het programma. Een tocht ter nagedachtenis aan oud-Achilles trainer Jan Bakx. Vanaf 08:00 uur start de wandeltocht waar je tijdens de loop zelf kan je kiezen welke afstand je gaat lopen met een maximum van 30 km.
Verzamelen bij Achilles
Tussen half 10 en kwart voor 10, m.u.v. Wilbert die net iets later was, wordt er verzameld in de kantine van Achilles. Om 10:00 uur, tussen de druppels door, werd door 13 trailrunners, waarvan 11 lopers van de A- en B-groep (van de Achilles Lopersgroep) de gang naar de start gemaakt. Het kunnen er ook 10 geweest zijn, maar het was zondagochtend en het telraam stond niet op scherp.
Op weg vanonder de startboog
Vanaf de baan toog het gezelschap richting wijk Groot-Sander waar Peter Gulden spontaan uit zijn stoel omhoog kwam en het kijken naar “Wie is de Mol” onderbrak om ons aan te moedigen vanuit zijn woonkamer. Gesterkt door dit jubelgebaar werd de weg vervolgd naar de Meeuwisdijk waar de eerste weilanden getrotseerd moesten worden. Het was hier wel nat maar kon nog redelijk goed belopen worden. Bij knooppunt C gingen we linksaf, door de weilanden parallel aan de Rioolseweg richting zorgboerderij De Polder. Hier vervolgden we onze weg langs de Laaksche Vaart, via de Emmerweg naar de Bollendonkseweg. Hier gingen we linksaf, voor de kijkers rechts, richting Veerweg. Op de Veerweg waren ze zo vriendelijk geweest om het lopen te vergemakkelijken en vol te leggen met rijplaten. De bewegingen van de rijplaten deden de naam van de weg eer aan.
Hiervan bijgekomen werd de tocht vervolgd langs het water. Geen idee of dit nog de Mark is, denk een vertakking maar laten we het gemakshalve maar de Mark noemen. Kan ook de Leursche Haven zijn. Na wederom een gedeelte over weilanden kwamen we uiteindelijk na een kilometer of 16 uit bij Jachthaven de Turfvaart.
Verder met z’n vijven
Vanaf dit punt gingen we met 5 man verder en namen we afscheid van de rest die 18 km wel voldoende vonden. Geef ze groot gelijk ook, met dit op zijn zachtst gezegd mindere weer. De route ging verder over het fietspad naar de Zwartenbergse Molen. Hier staken we de weg over om vervolgens via de Haagsedijk weer de Strijpenseweg over te steken.
En toen werd de route nog leuker
Hier kwamen we het meest modderige en zware gedeelte van de route tegen, oftewel het meest leuke gedeelte van de route volgens Jan Muller. Hier zakten we op sommige plekken echt weg tot boven de enkels en werd er veel gevraagd van de oog-voetcoördinatie. Bijgekomen van dit stuk gingen we de Oostpolder over, staken als een stel jonge hindes de Deurnestraat over en vervolgden onze weg via het Kabouterbos naar de Prinsendreef.
Bordjes omdraaien is wel zo grappig?
Aan het einde van de Prinsendreef was er door 1 of andere grapjas een pijl omgedraaid waardoor we aanvankelijk eerst de verkeerder kant op gingen. Omdat we dit niet vertrouwden maakten we rechtsomkeert en ging Jan Muller samen met Kees van de Riet en Toon Heeren bij de kruising met de Zanddreef kijken of hier nog een pijl hing. Dit was het geval. Jan ging met Kees nog even terug om de pijl goed te draaien, pikten Wilbert nog even op en we maakten ons op voor het laatste gedeelte van de route. Een klein stuk ging nog door het Liesbos, daarna langs Zorgboerderij De Bremberg om vervolgens de Liesbosweg uit te lopen.
Halen we de 30 kilometer wel?
Kees van de Riet was bang dat we niet aan de 30 km zouden komen dus werd er besloten om niet alleen de Liesbosweg uit te lopen maar om via de Spoorlaan nog een klein lusje te maken en door de Concordialaan terug naar de baan te lopen. Hierdoor kwam de teller uiteindelijk om 30,7 km. Zeiknat door de regen, hier en daar zwart van de modder, maar genoten van deze tocht die zeker voor herhaling vatbaar is.
(tekst Corné van Beek, foto Barbara Wierema)
Verslag van Ik wandel 3 (4-2-2020)
In BNdeStem stond het onderstaande verslag
