Jan Muller komt maar halverwege in Run Winschoten

* Etten-Leur, 14 september 2014 – Tijdens de Run Winschoten ( = NK 100 km), waar de Sprundelse ultraloper Jan Muller vorig jaar schitterend een derde plaats op het NK en was daar 2e M45 in 8.07.27. De editie 2014 kreeg helaas voor Jan een ander scenario, lees verder zijn relaas:
“Half mei ben ik van mijn fiets gereden en een week later bleek dat ik mijn hand had gebroken. Ook had ik aangegeven dat ik last had van mijn schouders! Een paar dagen voor Voorne mocht het gips eraf en liep ik daar de 60 km.
‘Achteraf’ had ik hier een heel slecht herstel van. Vervolgens kreeg ik half augustus bericht van de verzekering, dat om het dossier te sluiten, er wat twijfels zijn omtrent de schouders. Enfin, foto’s laten maken begin september, van de schouderbladen niks op te zien. De huisarts zei wel dat alles goed vast zat bij de schouderbladen.
Dus toch maar naar de fysio, eerst nog even parachute springen vorige week natuurlijk en daar rolde ik en ging het fout. De pijn was toen echt heftig, op dezelfde plaats. Wat blijkt, loop ik vanaf half mei met wat problemen in een paar gewrichten, rib en wervelkolom. Dus de pijn kwam niet van het schouderblad maar vanuit de wervelkolom.
Wat waren de gevolgen voor mijn deelname aan het NK 100 km in Winschoten?
Afgelopen maandag kon ik nog geen 100 meter lopen! Dinsdag naar de fysiotherapie en  ’s avonds ging het weer een beetje met trainen.
Op donderdag weer naar de therapie, was best wel stevig en ’s avonds ging het wel weer een beetje met de trainingen.
Dan moet je op vrijdag beslissen. wel of niet! Zenuwen maken dat je alles toch al voelt, dus gewoon gaan met die banaan. Is toch maar 100 km nietwaar!
Zaterdag ochtend bij de start voel je nog niks natuurlijk, maar dan. Eerste rondje voelde zwaar, tweede ging soepel en bij de derde voelde ik het al aankomen.
Ik begon een beetje scheef te lopen en de ademhaling ging moeilijker, dus dacht ik nog eentje proberen en eigenlijk ging het toen weer een beetje, en liep zelfs naar mijn voorgangers toe.
Bij het vierde rondje was het bij de 45 km echt zwaar, maar daar krijg je die strijdlust weer als je weer naar anderen loopt ga je toch weer denken oké nog eentje dan.
Maar ik ben gewoon wijs geweest en uitgestapt voor het echt kapot was.

Lesje voor iedereen! Begin er niet aan als je nog wat voelt, toch zeker niet aan 100km.”

(tekst: Jan Muller)