Maarten Roeloffs Brabants Kampioen meerkamp
* Etten-Leur, 6 juni 2016 – In Gemert is Maarten Roeloffs erin geslaagd het stokoude clubrecord 10-kamp voor senioren te overtreffen. De Achillesatleet werkte tijdens de Brabantse Kampioenschappen meerkamp, georganiseerd door GAC Gemert alle tien de onderdelen van de tienkamp succesvol af. Met een verbetering van 11 punten kwam de Etten-Leurse alleskunner tot 6.062 punten. En verwees de score die Ad van Meer op 3 september 1980 in Nijmegen neerzette naar de archieven.
Hoe Maarten zijn 10 atletiekonderdelen in 2 dagen beleefde lees je hieronder in zijn uitgebreide wedstrijdverslag.
Een verslag hoe ik mijn Brabants kampioenschap meerkamp in Gemert heb beleefd:
“Dit zou mijn tweede meerkamp ooit worden. Mijn eerste meerkamp was in 2010, ook in Gemert. Ik haalde toen 5.445 punten. In de loop van de jaren waren een hoop onderdelen sterker geworden en hoopte het clubrecord van 6.051 punten van Ad van Meer uit 1980 te verbreken. Dit meerkamp-record zou een lastige opgave kunnen worden, aangezien ik op bijna alle 10 de onderdelen mijn persoonlijke beste prestatie zou moeten evenaren.
Een berekening die ik van tevoren had gemaakt zag er als volgt uit:
100 meter: 11.90 sec
Verspringen: 6.37 m
Kogelstoten: 9.50 m
Hoogspringen: 1.81 m
400 meter: 52.90 sec
110 meter horden: 16.21 sec
Discuswerpen: 33.50 m
Polsstok: 3.40 m
Speerwerpen: 45.50 m
1500 meter: 4:35.00
Totaal: 6.051 punten
Als ik deze prestaties zou leveren kwam ik precies op het record van Ad uit. Nu nog ergens minimaal wat winst zien te boeken en het record zou in mijn handen zijn. Maar dat het een lastige klus zou worden was duidelijk.
Voorbereiding
Alles begon op vrijdag avond met het inpakken van mijn spullen. Een tent mee voor de overnachting, genoeg eten en drinken om 2 dagen door te komen en alle bijbehorende schoenen met het materiaal. Want je hebt nogal wat nodig om 10 onderdelen te doen. Ik ben toen op tijd naar bed gegaan en werd met een goed gevoel wakker. Alles stond klaar en het was een kwestie van spullen in de auto en polsstok op het dak en gaan. Op weg naar de record meerkamp in Gemert.
Dag 1, eerste nummer: 100 meter
Eenmaal aangekomen in Gemert, na wat vertraging wegens wegwerkzaamheden, zag ik al een hoop concurrenten voor dit weekend rondlopen. Ik ben mijn startnummer gaan ophalen, spulletjes neergezet en ben rustig begonnen aan mijn warming-up voor het eerste onderdeel: de 100 meter sprint. De benen voelden goed en ik zag al snel dat we wind mee zouden hebben voor het eerste onderdeel. Eenmaal warm en na wat versnellingen te hebben gedaan gingen de spikes aan. Nog een sprintje op de spikes en de wedstrijd kon beginnen. Ik wist dat ik mijn best moest doen om 11.90 sec. te lopen, aangezien mijn beste prestatie ooit 11.92 sec is. Na het startschot was het een kwestie van zo hard mogelijk naar die finish toe en bij de elektronische tijd bleek het een tijd van 11.92 sec. te zijn. Evenaring pr maar toch net iets verloren op mijn voorspelling. Niks aan de hand, want er zouden immers nog 9 onderdelen volgen.
Tweede nummer: verspringen
Het volgende onderdeel was het verspringen. Mijn persoonlijke record is 6.52 meter. Ik merkte al snel dat ik moeite had met het goed uitkomen bij de balk. Ik kwam telkens nog iets voor de witte balk uit bij mijn afzet. Tijdens de wedstrijd hadden we lichte tegenwind. De eerste sprong ging niet goed en was ruim onder de 6 meter. In de tweede poging verbeterde ik mij tot 6.10 maar nog steeds niet ver genoeg. Het moest en zou meer moeten worden. Met een aanloop op volle snelheid, maar toch weer met een afzet voor de witte balk, sprong ik 6.33 meter. Niet slecht maar toch weer een paar punten ingeleverd t.o.v. het doel.
Derde nummer: kogelstoten
Toen kwam het kogelstoten. Altijd een onderdeel wat mij niet goed ligt. Het instoten voelde goed en ik zag de kogel een behoorlijk eind weg vliegen. Eenmaal aan de wedstrijd begonnen kwam het er helaas niet helemaal uit en bleef ik steken op 9.09 meter. Dit was een behoorlijk stuk minder dan de 9.50 die ik nodig had. Na 3 onderdelen stond ik dus ook achter op mijn schema en in het klassement van de meerkamp niet in de top 3. Maar mijn sterke onderdelen moesten nog komen.
Vierde nummer: hoogspringen
Zo begon het hoogspringen. Dit gaf wat zenuwen omdat ik niet meer maximaal kan aanlopen sinds mijn blessure aan mijn enkel. Ik merkte al wel snel dat de hoogte erg gemakkelijk kwam en ik het niet verleerd was. Mijn eerste poging op 1.78 m ging heel ruim. De gedachte kwam, zou ik misschien een hoogte overslaan. Dit durfde ik niet aan en zo gingen we telkens met 3 cm omhoog. Tot en met de 1.90 m ging alles in 1 poging. Een super hoogte maar wel een erg stijve bil gekregen door de afzet. 1.93 ging ook nog bijna in de 3de poging, maar helaas. Deze uitslag zorgde er wel voor dat ik helemaal terug was in de race!
Mooie slomo van Frans Krechting (00:15)
Vijfde nummer: 400 meter
En dan de afsluitende 400 meter voor de eerste dag. Altijd een onderdeel waar de verzuring volledig toeslaat. Maar wel een onderdeel waarvoor ik veel training heb gedaan. Mijn pr 53.17 moest verbeterd worden. Met een vlotte draf liep ik de eerste 200 meter, maar zag dat de concurrenten verder uitliepen. Toen kwam de bocht naar de 300 meter toe. Heerlijk om dan in baan 1 te lopen. Ik zette aan en gaf alles. De verzuring nam toe maar zag dat ik dichterbij kwam. De rest verzuurde harder en ik kwam steeds dichterbij. Eenmaal de bocht uit was het nog maar 100 meter en lag zo’n 20 meter achter op de rest. Maar ik voelde dat ik dichter en dichter kwam. De benen ontplofte zowat maar ik kon niet opgeven. Bijna had ik ze te pakken en de eerste kwam over de finish in een tijd van 51.81 sec. Dan moest het een goede tijd zijn. En inderdaad de jury gaf mij een tijd van 52.47 sec. Een nieuw pr! Dit zorgde ervoor dat ik na dag 1 totaal 58 punten voor stond op mijn prognose.
Een heerlijk gevoel, maar er kwam nog een dag. Eerst goed slapen en uitrusten en hopen dat mijn bil het zou houden. Gelukkig was er die dag een oud leraar van mijn fysio opleiding die hem nog heeft kunnen losmaken. Op tijd naar bed en hopelijk fit de volgende dag.
Dag 2, zesde nummer; 110 meter horden
De tweede dag. Ik had redelijk geslapen maar was enorm stijf opgestaan. Ik kon amper normaal lopen en had veel last van mijn bil. Hoe zou ik in hemelsnaam over die horden van 1,067 meter moeten komen. Ik ben maar goed gaan warm lopen in de hoop dat het zou zakken. Tijdens het inlopen begon het langzaam aan beter te voelen en merkte dat de bilspier langzaam aan losser kwam. Na wat rekken en strekken en wat specifieke horden oefeningen was ik er toch klaar voor. Een tijd van 16.21 sec was het doel. Dit is ook mijn pr.
De hordenrace verliep niet helemaal vlekkeloos en raakte ook nog een tegenstander onderweg. Maar de tijd viel niet tegen. 16.43 sec. Wel iets ingeleverd t.o.v. mijn doel.
Zevende nummer: discus
Een altijd lastige combinatie na het hordenlopen is het discuswerpen. Mijn doel was 33.50 meter en in de meeste wedstrijden haalde ik altijd wel de 32 meter minimaal. Tijdens de worpen stond er amper wind en kreeg weinig lift in de discus. Helaas bij dit onderdeel niet verder dan 31.35 meter. Door deze iets wat tegenvallende start van de tweede dag stond ik ineens weer achter op mijn schema. Er zou wat moeten veranderen om dat record te kunnen pakken.
Achtste nummer: polsstokhoogspringen
Het polsstokhoogspringen stond op het punt van beginnen en dit gaf voor mij veel onzekerheid aangezien ik dit onderdeel al erg lang niet meer had gedaan. Ik sprong in eerste instantie met mijn eigen stok van Achilles maar merkte al snel dat deze te licht was voor een mooie hoogte. Ik besloot toen ook een stok van een mede atleet te gebruiken en dit pakte goed uit. De hoogtes kwamen vanzelf en het vertrouwen nam toe. Met een nieuw pr van 3.50 meter was ik weer volledig terug in de race en waren er nog 2 onderdelen te gaan.
Negende nummer: speerwerpen
Het 9de en één na laatste onderdeel was het speerwerpen. Een afstand van 45.50 meter zou ervoor zorgen dat ik mijn 1500 meter in 4:35.00 zou moeten lopen. Wat overigens bijna 14 seconden sneller is dan mijn pr. Maar ik had de laatste tijd veel aan mijn conditie gewerkt en had er vertrouwen in.
Maar deze ideale uitgangspositie werd behoorlijk verstoord door een matige speerworp van slechts 42.48 meter. Na enig rekenwerk betekende dit dat ik mijn 1500 meter binnen de 4:30 minuten zou moeten lopen. Bijna 20 seconden sneller dan ik ooit had gedaan!
Tiende nummer: 1.500 meter
Maar ik moest er vol voor gaan want ik had niet voor niets al 9 onderdelen het uiterste van mijzelf gegeven. Na wat korte berekeningen werd duidelijk dat ik rondjes van 72 seconden moest lopen om dit te gaan halen. Precies 3 minuten op de kilometer. De 1.500 meter stond op het punt van beginnen. De wind was wat aangetrokken en het was nog steeds tegen de 30 graden. Niet echt de ideale omstandigheden om een goede 1.500 meter te lopen. Mijn benen voelde zwaar aan en het lichaam was vermoeid, maar in het hoofd zat het goed. Ik zou het hoe dan ook gaan halen. We stonden met de hele meerkamp-groep bij elkaar en de snelste wilde weggaan op een tijd van 4:50 minuten. Niet echt een haas om dus in mee te gaan. Op naar de startstreep en mijn eigen race lopen. Concentratie voor de start en daar was het startschot. Direct was ik goed weg en inderdaad ik liep meteen aan de leiding. Het tempo kwam gemakkelijk en na een eerste ronde van 69 seconden nam het vertrouwen verder toe. Ik dacht bij mijzelf: “die 3 seconden heb ik alvast te pakken.” De volgende ronde ging in 73 seconden en had nog 2 seconden van mijn voorsprong over. Ik merkte dat de vermoeidheid toenam en mijn benen begonnen vol te lopen. De 3de en laatste volle ronde ging dan ook in 76 seconden en i.p.v. een voorsprong had ik nu een achterstand van 2 seconden. Dit was het moment met nog 300 meter te gaan om de gaskraan volledig open te draaien. Het zou hoe dan ook binnen de 52 seconden moeten zijn. Ik begon te sprinten en probeerde de frequentie vast te houden. Ik merkte dat ik tijd aan het goedmaken was. Toen ik uit de bocht kwam voor de laatste 100 meter keek ik op mijn horloge en zag dat ik nog 16 seconden te gaan had. Het was nu alles of niets en zette nog 1 maal aan. De tijd liep op de klok door van 4:25 naar 4:26 naar 4:27 en zag de laatste meters dat ik het ging halen en de klokte stopte op 4:29.01 seconden. Het was gelukt!!! Ik zakte in elkaar en kon niet meer op mijn benen staan. Alle felicitaties van medeatleten heb ik niet meer bewust meegemaakt. Het enige wat ik wist was dat het genoeg was en het record verbroken was. Het voelde geweldig en ook nog erg onrealistisch.
De eindscore: Brabants Kampioen en nieuwe houder van het Achilles clubrecord
Maar bij de uitslagen was het definitief. Het record van Ad van Meer uit 1980 van 6.051 punten was uit de boeken. Met slechts 11 punten verschil en een nieuw record van 6.062 staat hij nu op mijn naam. Hiermee werd ik ook nog eens Brabants kampioen meerkamp en 2de in de totaal uitslag (nummer een kwam uit Hengelo).
Het was een geweldig weekend en een fantastische ervaring. Nu is het aan de jongere generatie om dit record weer eens opnieuw aan te vallen.”
Maarten Roeloffs
Voor de uitslag, kijk op atletiek.nu
Foto’s: C.H. van Daal van GAC Gemert